Etxean sartu nintzenean, gauzak uzteko astirik eman gabe eraso egin zenidan. Atea itxi bezain laster nire aurrean belaunikatu zinen eta nire praka askatzen nabaritu zintudan. Nekatuta nentorren eta hankartea lotan nekarren. Pentsatzeko astirik eman gabe zure ahoan sartu zenuen. Eta zure mihiak eta zure ezpainek egin zuten lanari esker, laster handitu zen zure aho barruan. Zure ahoa laster bete zuen. Ez zenituen mugimenduak azkartu. Kontrakoa. Mugimendu motelekin sartzen zenuen ene hankartea zure ahoaren hondoraino. Puntan geratzen zinen une batez eta, jarraian, hondoraino berriro ere. Hortik kendu nahi izan zintudan beste jolas batzuetara eramateko asmoz, baina argi zegoen zuk zure helburua argi zenuela. Ez zinen kendu. Eta zure saria lortu zenuen. Zure ezpain ertzetatik nire zukua irristatzen ikusi nuenean zure irribarrea ere ikusi izan ahal nuen...
Dutxara sartu nintzen orduan. Zu ohean irakurtzen geratu zinen bitartean. Dutxatik atera nintzenean zure logelara sartu nintzen. Zuregana hurbildu nintzen zaratarik egin gabe. Eta orduan ohartu zinen zapiak nenkarrela. Kamiseta eta bularretakoa erantzi nizkizun. Eta eskuak lotu nizkizun. Zure hankak libre nahi nituelako. Horrela, nire gatibua izanda, musuka hasi nintzen. Belarrietan aurrena, ezpainetan eta ahoan ondoren. Zure bularretan izan nuen geltoki. Eta hotzaz zure titiburuak gogor gogorrak dastatu nituen. Nire zakila zegoen bezain gogorrak, ia. Zure hankak hartu nituen eta belaunetatik hartuta nire lepoaren inguruan jarri nuen. Orduan burutu nuen nire erasoa. Zure alutxoan miazkada txikiak ematen hasi nintzen. Hasieran kanpotik. Ondoren barrutik. Horrela eman nituen minutu batzuk. Eta gero, erasoaren bigarren fasera pasa nintzen. Zure altxorraren gainean kokatu nuen nire mihia, nire ezpainak. Eta laztan, musu, goxoak ematen hasi nintzen. Astiro. Motel. Lasaitasunez. Nire esanetara zeunden. Mugitu ezinik. Baina zure hezetasunak erakusten zidan nola zeunden. Nik ez nuen uzten zure altxorra. Eta mugimenduak azkartu gabe, horrela eman nuen ez dakit zenbat denbora, zu gelako sabaian inoiz ikusiak ez zenituen koloreak ikusi zenituen arte...