- Beste modu batez jolastu nahi dugu orain- gaineratu zuen eta zerbait xuxurlatu zion Lizarri.
Ohe ertzean eserita geratu nintzen, kamiseta besterik ez neramala.
Zakil-gerriko pare bat atera zuen Lorek. Lizarri bat eman zion eta gerrikoak janzten hasi ziren, begirada bihurriak botatzen zizkidaten bitartean...
Ohean lau hanketan jartzeko eskatu zidaten eta nik beren aginduak bete. Hormari begira geratu nintzen, ipurdia haiei eskainia nuela.
- Zu aurrena, Lizar- esan zuen Lorek. Eta ohean, nire ondoan eseri zen eta horrela gaineratu zuen:
- Zure begiak ikusi nahi ditut.
Orduan nabaritu nuen Lizarren silikonazko zakila, ongi lubrikatuta, nire uzkiaren "atarian".
- Poliki, poliki, Lizar- esan zion Lorek.
Eta poliki-poliki hasi zen sartzen, Lorek nire begietara begiratu bitartean, nire sentsazioak edota aurpegiko keinuak aztertu bitartean.
Lizarrek hondoraino sartu zidan zakila.
- Gelditu han!- oihukatu zion orduan Lorek- Eta zu, sentitu!- esan zidan niri.
Denbora dexente izan nuen Lizarren zakila nire ipurdian sarturik.
- Gustura geratu zara?- galdetu zion Lorek- ba orain nire txanda da.
Lizar eseri zen nire ondoan ohe gainean eta Lore jarri zen nire atzekaldean:
- Hemen bidea ongi irekita dago, jadanik- esan zuen.
Eta zakila sartu zidan, kolpe batez, hondoraino. Eta behingoz sartuta, azkar eta bortitz hasi zen nire barruan bultzatzen, aurrera eta atzera, aurrera eta atzera, nire plazerezko intzirien artean.
Orduan, zutik jartzeko esan zidan eta gorputza aurrera makurtzeko.
Gela erdian geratu nintzen zutik eta, esan bezala, aurrerantz makurtu nuen gorputza.
Lizar itzuli zen nire atzekaldera eta zakila sartu zidan berriro ipurdian. Lorek, berriz, berea eskaini zidan ahoan.
- Sandwitx ederra egiten ari gara zurekin, e? - esan zuen Lorek.
Eta horrela goxatu genuen tarte luze batez. Bat-batean Lorek bere zakila kendu zidan ahotik, nire aurrean belauniko jarri eta, Lizar atzetik ematen segitu bitartean, zakila jan zidan Lorek, bere ahoan irentsita. Eta atzetik horrela oihukatu zidan Lizarrek:
- Saria merezi duzu! Korritu zaitez orain Loreren ahoan!
Lore ohartu zen korritzear nengoela, ahoa kendu, eta atzera pixka bat egin zuen. Baina orduan Lizarrek esan zion:
- Ireki ahoa! Zuku hau zuretzat da!
Lorek ahoa irekita geratu zen nire aurrean belauniko. Eta Lizarrek, atzetik eman bitartean, esku bat eraman zuen nire zakilera eta gogor astintzen hasi zen. Eta horrela, segituan deskargatu nuen nire zukua Loreren aho irekiaren gainean...
