27/11/2009

lotan nagoela ipurmasailetan nabarituko ditut zure eskuak
ipurmasailak laztandu eta irekiko dizkidazu
eta muxu hezeak emango dizkidazu ipurdian, izterretan, sorbaldan...
ohearen kontra nabarituko dut nire hankartea handitzea
eta zuk ere jakingo duzu handitzen ari dela, oraindik ikusten ez baduzu ere
guztiz biluzik harrapatu nauzu
eta zu, etorri berria, guztiz jantzita zaude
buelta emango didazu eta orduan bai
nire erekzioa ikusteko aukera izango duzu
eta nire bularra, nire titiburu txikiak
musukatzen hasiko zara
lepoan hozka egin, belarrietan, ezpainetan

eta berriro ere titiburuetan, astiro-astiro
zakilbururantz abiatzen zaren bitartean
Nire zakil burua bustiko duzu zure ezpain irekiekin.
Eta jaten duzun bitartean, gona azpitik zure tanga grisa
erantziko duzu eta ahoan sartuko didazu.
Orduan, gona altxatuta eseriko zara nire aurpegiaren gainean
eta alutxoa jarriko didazu aho parean
eta zure hezetasuna dastatzeko aukera izango dut
eta mihiarekin penetratuko zaitut goxo, astiro, sakon
gero jaitsiko zara eta oraindik gona erantzi gabe
zamalkatuko nauzu
eta zure hankarte bustian
nire zakila nola sartzen den nabarituko dut
eta larrua jo egingo dugu, behin eta berriro
piztiak bezala
ohearen gainean lur jota erori arte...

22/11/2009

kuleroak

Ziurrenik zure kulero arrosa gardenak zeneramatzan atzoko festan, tabernan elkartu ginenean. Zure ipurdira zeharo ongi egokitzen direnak. Zure ipurmasailak marrazten dituztenak.
Hala pentsatu nuen, bai, ikusi eta besarkatu zintudanean, aspaldiko partez.
Zuk ere nabaritu zenuen nire "poza", berehala handitu baizitzaidan hankartea. Barre egin genuen biok.
Gustukoak ditut zure kuleroak, bereziki inork ez baitu imajinatzen zure praka bakeroen azpitik kulero horiek daramatzazula.
Gustukoak ditut, elkarrekin gaua bukatu dugun bakoitzean eta goizean, zure ondoan esnatzen naizenean. Zuregana estutzen naiz eta nire zakila zure kulero arrosa gardenen gainean jartzen dudanean, zure ipurmasailen artean, zu esnatu bitartean.
Ziurrenik zure kulero arrosa gardenak zeneramatzan atzoko festan, baina ez ziren niretzat izan. Ez atzo, behintzat.
Halere, bero bero joan nintzen etxera, zure kuleroak, ongi marraztutako zure ipurmasail ederrak imajinatuz.
Bero bero iritsi eta behin egin genituen argazkiak begiratzera jarri nintzen. Gasteizko etxean amorante izan ginenekoak. Eta zure kulero arrosa gardenen argazkia da gehien berotu nauena. Horregatik zikindu ditut maindireak, eskua, galtzontziloa, sabela... zutaz...

15/11/2009

Larrua jo nazazu


Larrua jo nazazu
astindu nire bizitza
astindu nire sexua

jar nazazu lau hankatan
eta indarrez ferekatu
nire ipurmasailak

zure gatibu
izan nahi dut
beste behin

larrua jo nazazu
balkoian
ikus gaitzaten
lau hankatan
larrua jotzen nauzun bitartean

burua lurrean
ipurdia altxaturik
zure fereken zain
zure kolpe goxoen zain
eskuekin
zuretzako
ipurmasailak irekitzen

larrua jo nazazu
zure gatibu
izan nahi dut
zure txakurtxoa
zure jostailua
astindu nazazu
jan nazazu
hozka egidazu

eta larrua jo egin dezagun
balkoian
hamaika begiraden azpian
argi gera dadila
zure gatibua naizela
eta nahi duzunean
nahi duzun moduan
larrua jotzen nauzula...

larrua jo nazazu!




06/11/2009

Mediak eta takoi luzeko zapatekin topatu zintudan apartamentuan.
Besterik ez. Ezta ile bat ere zure hankartean. Ezin biluziago. Eta gisa horretan jantzita afaria prestatzen hasi zinen, ni aulkitik, zuri begira nengoen bitartean.

Baina badakizu lentzeriarekin eskaintzen dizkidazun jolasekin nola jartzen naizen. Beraz, ezin izan nuen asko aguantatu. Aulkitik altxatu eta zuregana hurbildu nintzen. Lepoan hozka egin nizun, goxo, zure bularrei heldu bitartean. Eta ni oraindik jantzita egon arren nire hankarte handitua sentituko zenuen zure ipurmasailen artean.

Orduan buelta emateko agindu nizun. Eta mahaian etzateko.
Mahaian etzanda geratu zinen. Ni zure hankak zabaldu eta zure hankarteko paradisuan murgildu nintzen, ahoarekin, ezpainekin, mihiarekin. Eta han minutu luzeak eman nituen. Nire mihiarekin zuretzako paradisuak margotzen. Zure eskuek nire adatsei helduta eta nire buruaren mugimenduak gidatuz. Minutu luzeak, zu izarretaraino eraman arte. Zu gelditzeko eskatu zenidan arte.

- Eta orain?- galdetu zenidan.
- Orain postrea- esan nizun kremailera jaisten eta nire hankarte handitua erakutsiz.
- Uste dut gaurko afaria luzatuko zaigula, ezta?- gaineratu zenuen.
- Bai, ezkontzetan inoiz bukatzen ez diren afari horietan bezal…

Esaldi bukatu aurretik nire aurrean ikusi zintudan, belaunikaturik, nire zakila zure ezpainen artean zenuela.

- Postre goxoa?- galdetu nizun. Eta zuk baietz egin buruarekin. Eta ez dakizu nola jartzen nauen horrek. Baietz esaten ikusten zaitudanean nire zakila zure ahoan sartuta duzula. Uste dut baietz horrekin korritu nintzela eta guzti…