30/01/2013

Sexu anala taulen gainera!

Duela urte batzuk topatu nuen Toni Bentleyren La rendición liburua, sexu analaz (eta haratagoz) hitz egiten duen testigantza berezi samarra. Gustatu zitzaidan, oso ikuspuntu interesgarria ematen zuelako, berria, freskoa... erotismoa, sexua eta mistizismoa lotuz, "atzetik" betiere. Orain ikusi dut liburu honetan oinarriturik antzerki lan bat egiten ari direla, nor eta Espainiako Centro Dramático Nacional! Egia esateko nahiko harriturik geratu naiz. Bitxia iruditu zait, inolako zalantzarik gabe. Eta zer pentsatua eman dit. Suposatzen dut ona dela, sexu anala eta halako liburu bat antzerkira eramatea, halako antzerki batera, gainera, tabuak apurtzen joateko. Horretarako baliagarria izatea espero dut, behintzat. Ez dakit noiz arte egonen den karteleran ezta ea ikusteko aukera izanen dudan. Ahal izanez gero joanen nintzateke gustura, zer nolako adaptazioa egin duten ikusteko eta, batez ere, publikoaren erreakzioak ikusteko. Hori interesatzen zait bereziki: jendearen harrera eta erreakzioak. Bestela beste norbaitek ikusteko aukera baldin badu, bidal dezala bere kronika, iritzia, inpresioak blog honetara. Eskertuko diogu eta! Hementxe uzten dizuet promoziorako egin duten bideotxoa:

29/01/2013

Strap-on motel

Strap-on motel Maria Beattyren beste film bat da. Izenburuak dioen moduan, kasu honetan, motel batean dago girotuta. Bi nesken arteko harremana erakusten du eta, nesken jolasetan strap-on eder bat daukagu, zakil-gerrikoa edo dena delakoa. Eta bai, jokua ematen die jolas honek protagonistei. Aurreko filman (aurreko sarreran aipaturikoan, hain zuzen) soinu banda azpimarratu dugu, punk-rock-country estilokoa zen. Oraingoan, berriz, jazz musikak apaintzen ditu Strap-on motel honen eszenak, modu atseginez. Eta Maria Beattyk, zuzendariak, jazzaren erritmoan sartzen gaitu motel honetako gelen barruan. Era berean esan behar da, aurreko filma baino leunagoa dela BDSMren inguruko eszenei dagokionez, xamurragoa-edo. Halere, motelagoa egiten da, agian eszena guztiak motel barruan direlako, eta aurrekoa road-movie bat izanda, joku handiagoa ematen zuelako, batek daki! Dela dela, strap-on erabiltzeko modu ezberdinak erakusten dizkigu, gure sexu jolasetan imajinaziorako espazio berriak eskainiz, eta hori eskertzekoa da. Soilik horregatik baldin bada ere, merezi du ikustea. Gomendagarria guztiz, interesgarria eta... berogarria. Ahal izanez gero filma lagunduta ikusi, zakil-gerrikoa atera eta jolasteari ekin... Eta on egin!

28/01/2013

Porno postapokaliptikoa?

Maria Beatty, New Yorkeko zine porno zuzendari interesgarria da. Duela gutxi Beattyren hainbat film erori dira nire eskuetan eta atzo, azkenik, horietako bat ikusteko aukera izan genuen. Teorian emakumeentzako (eta bereziki lesbianentzako) egindako zinema dela dirudi, fetitxismoa eta sadomasoaren inguruko harremanak jorratzen dituena. Baina praktikan buruz irekiak baldin bagara, behintzat, edonorentzat dira film interesgarriak. Atzo post-apocalyptic-cowgirl ikusi genuen. Imajinatuko duzuenez, eszenatoki postapokaliptiko batean dago girotuta. Roadmovie ere badela, esan dezakegu, western itxurakoa. Aitortu behar dut eszena edo une zehatz batzuk ikustea kostatu egin zitzaidala, ez baikaude ohituta halako eszenak ikustera edota sexua beste moduez ulertzera. Baina orokorrean filma gustatu zitzaidan, gustatu zitzaigun. Porno gogorra izan daiteke hainbat unetan, baina era berean sentsualitate gradu ikaragarria erakusten digu, baina maitasuna ere, esango nuke, edo konplizidadea, behintzat. Gainera, film artistikoa da guztiz. Detaile guztiak zaindu dituzte, soinu banda ikaragarri ona da eta, halako film batek duen helburua lortu zuen gurekin: berotzea. Film osoa (aurrera azkar pasatu gabe) ikustea lortu genuen, eta gero gerokoak: larrua jo egin genuen eszenatoki preapokaliptiko batean. Ez auto baten gainean, hori ez, baina bai sofa eta mahai baten gainean, mundua bukatzear egongo balitz bezala. Gustura. Ea egun hauetan Maria Beattyren zikloarekin jarraitzeko aukera dugun. Merezi du eta!