Ari ginen...

ohean etzanda larrua jotzen ari ginen. Nire gainera erori zinen eta arropa erantzi zenidan. Nik ere, ahal izan nuen moduan, erantzi nuen zurea. Biluzik geunden. Ni aho gora etzanda, eta zu, zure mihiaz nire azala zeharkatzen. Izugarria zen zure mihia. Lepoan hasi zinen eta erabat berotu ninduzun. Gero nire bularra zeharkatuz jaisten hasi zinen eta nire hankartera iritsi zinen.
Hankartea guztiz handiturik neukan ordurako. Zuk, zure trofeoa eskuen artean hartu eta ahoan sartzen hasi zinen. Eta operazio hori egiten zenuen bitartean begirada altxatu eta nire begietara begiratzen zenuen. Eta irri egiten zenuen nire berotasuna ikusirik. Baina mihiari atsedena eman eta nire gainean eseri zinen. Nire hankartea modu errazean sartu zen zure alu bustian. Eta han ari ginen larrua jotzen, zure eskuak nire bularrean jarrita, gora eta beherako mugimenduei laguntzeko. Baina bat-batean nire gainetik kendu eta altxatu zinen. Gelako ertz batera joan zinen eta han, zutik zeundela, zuregana joateko keinua egin zenidan. Ni ohetik altxatu eta zuregana joan nintzen, noski. Eta han, biok zutik geundela, zakil osoa sartu nizun zuk gelako ertzari eta alboko armairuari heltzen zinen bitartean. Armairuko ispiluan ere gure irudia ikusten zen eta gorputz korapilatu ederrak ginen, abenduko hotzetan izerditan. Guztiz beroturik....