kuleroak

Ziurrenik zure kulero arrosa gardenak zeneramatzan atzoko festan, tabernan elkartu ginenean. Zure ipurdira zeharo ongi egokitzen direnak. Zure ipurmasailak marrazten dituztenak.
Hala pentsatu nuen, bai, ikusi eta besarkatu zintudanean, aspaldiko partez.
Zuk ere nabaritu zenuen nire "poza", berehala handitu baizitzaidan hankartea. Barre egin genuen biok.
Gustukoak ditut zure kuleroak, bereziki inork ez baitu imajinatzen zure praka bakeroen azpitik kulero horiek daramatzazula.
Gustukoak ditut, elkarrekin gaua bukatu dugun bakoitzean eta goizean, zure ondoan esnatzen naizenean. Zuregana estutzen naiz eta nire zakila zure kulero arrosa gardenen gainean jartzen dudanean, zure ipurmasailen artean, zu esnatu bitartean.
Ziurrenik zure kulero arrosa gardenak zeneramatzan atzoko festan, baina ez ziren niretzat izan. Ez atzo, behintzat.
Halere, bero bero joan nintzen etxera, zure kuleroak, ongi marraztutako zure ipurmasail ederrak imajinatuz.
Bero bero iritsi eta behin egin genituen argazkiak begiratzera jarri nintzen. Gasteizko etxean amorante izan ginenekoak. Eta zure kulero arrosa gardenen argazkia da gehien berotu nauena. Horregatik zikindu ditut maindireak, eskua, galtzontziloa, sabela... zutaz...