Gaueko kontu zikiñak...

Lore eta biok ari ginen trago batzuk hartzen Bilboko Alde Zaharrean. Eta gaueko azken orduan planteatu zidan Lorek:

- Orain gustura ikusiko nuke nola liatzen zaren beste mutil batekin?
- Mmmmm, hirukote bat egiteko gogoa al duzu?
- Ez, ez behintzat hirukote “partehartzaile” bat…
- Orduan?
- Zu eta beste mutila hori elkarrekin, hori da ikusi nahi dudana. Eta ni ikusle, besterik ez, edo nire kabuz zerbait egin, zuek ikusi bitartean…
- Ah, bale, orain ulertzen dut. Uste dut noizbait komentatu didazula fantasia hori… Eta ni prest egonen nintzateke, badakizu…. Baina zaila ikusten dut. Are gutxiago gaur egin nahi baldin baduzu…
- Zaila? Zergatik?
- Non bilatuko dugu orain mutil bat gurekin liatzeko prest dagoena?
- A ber… ez da “gurekin” liatzeko, baizik eta “zurekin”… beraz, ez da ezta bisexuala izan behar… nahikoa da homosexuala izatearekin, zu gustukoa izatea eta morboso puntu bat edukitzea…
- …eta uste dut dagoeneko zuk zerbait daukazula buruan, baietz?
- Ondo ezagutzen nauzu, e? Ba bai, hemendik gertu “ambiente”ko taberna bat dago. Eta ordu hauetan, ziur nago erraz topatuko duzula boluntarioren bat zurekin liatzeko…

Saiatuko ginela esan nion eta taberna horretara joan ginen biok. Dantza eta trago gehiago batzuk eta gero bi mutilekin hizketan ari ginen tabernako txoko batean: Iñigo eta Edu. Proposamena bota genien ea nor animatzen zen eta gure proposamena onartu zuten, baina batekin liatzen banintzen bestea ere ikusle moduan egon behar zela esan ziguten. Guk ere onartu genuen haien proposamena.
Horrela eraman gintuzten Eduren etxera.
Etxean, nik Iñigo aukeratu nuen. Lore eta Edu butaka banatan eresi ziren, eroso-eroso, ikuskizuna ikusteko prest.
Iñigok momentu batean erantzi zidan arropa guztia, ezpainetan muxuka hasi, mingainarekin lepotik beherantz jaitsi eta nire aurrean belauniko jarri eta zakila jaten hasi zitzaidan.
Mutilak nola egin bazekien eta berehala zutitu zitzaidan bere aho barruan.
Eduk, bere butakan, praka eta galtzontziloak jaitsi eta bere zakila laztantzen hasi zen. Lore oraindik mugitu gabe zegoen, gure mugimenduei adi-adi.
Iñigo altxatu zen, bere arropa erantzi eta, zutik geundelarik, gure ezpainak berriro elkartu ziren. Orduan esku bat jarri zidan buruan eta beherantz indarra eginez, makurtzeko esan nahi zidan. Gorputza aurrera makurtu nuen eta, nire aurpegiaren aurrean bere zakil gogorrarekin topo egin. Orduan zeharka begiratu eta Lore ikusi nuen. Praka eta kuleroak orkatiletan zeuzkan eta muduko lasaitasun osoz bere alutxoa laztantzen ari zen esku batekin, niri begira bitartean. Ni zalantzan geratu nintzen Iñigoren zakilaren aurrean. Horregatik, Lore guztiz biluztu eta niregana hurbildu zen. Esku batekin Iñigoren zakila hartu eta bestearekin nire burua gidatu zuen. Eta Loreren laguntza-gidatuarekin zakila jaten hasi nintzen.




Ondoren Lore butakara itzuli zen eta Iñigok hormara hurbiltzeko esan zidan, eta hormaren kontra jartzeko. Eta hara joan nintzen. Hormaren kontra nire eskuak jarri eta gorputza aurrera makurtuta, ipurdi goxoa eskaintzen nion Iñigori. Berriro ere belauniko jarri zen nire atzean eta, oraingo honetan, mingaina sartu zidan ipurdian, eskuekin nire barrabilak laztandu bitartean. Eta tarte batez horrela aritu ondoren, lurrean lau hankatan jartzeko esan zidan.
Horrela egin nuen nik eta lurrean lau hankatan jarri nintzen. Eta argi zegoen Lore gero eta gusturago (eta beroago) zegoela.
Eta bat-batean, eskua bere alutik kendu gabe, esan zidan:

- Eta horrela egonda zakila jaten badiozu Eduri?

Lau hankatan hurbildu nintzen Edurengana. Eta zakil hori ere nire ahoan sartu.
Bitartean atzetik nabari nuen Iñigoren buztana, nire ipurdia ireki nahian.
Zakila nire ipurdian hondoratzen hasi zen, eta Iñigoren potroen kolpe goxoak nire ipurmasailetan sentitu. Zakil osoa ipurdi barruan nuelarik, orduan ere irentsi nuen, guztiz, Edurena.



Eduk korritzear zegoela esan zidan, ahoa kentzeko eta nire aurpegian egin nahi zuela. Nik bere zakila atera nuen nire ahotik, Eduk zakila gogor astintzeari ekin eta… nire aurpegiaren gainean deskargatu zuen bere zukua….
Lore intzirika zegoen, belauniko jarrita gure ondoan, bere alua modu bortitzean laztantzen, hatzamarrak barru barruan.
Nire atzekaldean, Iñigo ere korritzear zegoen. Eta nire ipurdi barruan bultzatu bitartean, esku batekin nire zakila astintzen hasi zen. Une hartan idei eder bat bururatu zitzaion Loreri. Nire azpian etzan zen, 69a osatuko bagenu bezala. Hankak zabaldu eta bere alutxoa eskaini zion nire ahoari. Eta beste aldean ahoa ireki zuen nire zukua jasotzeko asmoz. Nik burua makurtu eta gogobiziz jan nion alutxoa. Eta era berean Iñigok egindako lanen ondorioz korritu nintzen Loreren aho gainean. Eta Iñigo, bukatzeko, nire ipurditik atera eta nire bizkarraren gainean korritu zen...