Apostua

- Baietz!- esan zion Ainarak Ihintzari- Kapaza naizela!
- Ez dizut sinesten- erantzun zion Ihintzak- Ahorarekin mutil bati isuraraztea 60 segundotan? Ez, ez zara kapaza...
- Apostua egingo dugu?- desafiatu zion Ainarak
- Mmmmm- dudatu zuen Ihintzak- nigatik bai, baina nola egingo dut nik jakiteko?
- Etxean sartuko zara, ezkutatuta eta dena ikusiko duzu...
- Baina, norekin egingo duzu?
- Ikerrekin, aspaldi ohera eraman nahi nauela eta nik ba... badakizu, ezetz esaten diot baina ez legoke gaizki berarekin ohera joatea...
- Ados Ikerren hautaketarakin eta zer apostatuko dugu?
- Itxoin, itxoin... lehen arauak adostu behar ditugu.
- A!, ados, eta zeintzuk dira arau horiek?
- Kronometroa bere zakila nire ahoan dudala hasiko da, baina aurretik nahi dudana egin dezaket...
- Nahi duzuna baina ukitu gabe, ezta?
- Hori da, bai, ezin diot ezta azala ere ukitu. Ukitzen badut ez du balioko. Beraz, nire ezpainek bere azala ukitzean hasiko zara kronometratzen.
- Ados, horrekin ez dago arazorik. Halere oraindik oso denbora gutxi iruditzen zait mutil bati isuriarazteko...
- Ikusiko dugu!
- Eta zer apostatuko dugu orduan?
- Ikerrekin apostua egiten ari garela kontuan izanda... nik irabazten badut zu oheratuko zara berarekin, ni begira nagoen bitartean... eta zuk irabazten baduzu ba zuk hautatu beste bat eta ni oheratuko naiz berarekin.
- Kar, kar... ni Ikerrekin? Tira, ez dago gaizki, baina ez dut uste oheratuko naizenik. Eta zu... ba zer deritzozu Aitziberrekin oheratzen bazara?
- Aitziberrekin? Baina Aitziber neska da?
- Horregatik, kar, kar... mutil batekin nola montatzen duzun ikusiko dut orain, apostua egiten dugunean, beraz, interesgarriagoa iruditzen zait ikustea neska batekin nola egiten duzun. Gainera ez dut uste Aitziberri inportatuko zaionik, entzun dudanaren arabera neskak gustukoak ditu eta zuri nola begiratzen dizun kontuan izanda...
- Ados, ados... ez naiz Aitziberrekin oheratu behar izango, beraz ados.

...

Gurasoak kanpoan zirela iritsi ziren Ainararen etxera eta Ihintza gurasoen gelako armairuan ezkutatu zen. Armairuko zirrikituetatik gelaren ikuspen pribilejiatu bat zeukan. Handik gutxira deitu zuten atean. Iker zen eta Ainarak, zuzenean, gelara eraman zuen.
Mutila guztiz flipatuta geratu zen Ainara arropa eranzten hasi zenean eta esan zionean:

- Zer, ez zara biluztuko?
- Bai, bai - esan zuen Ikerrek guztiz gorriturik.

Larrugorritan geratu zen mutila eta bere aurrean, pizti eder bat moduan mugitu zen Ainara.

- Ezin nauzu ukitu- ohartarazi zion- nik eramango dut jokoa, ados?

Eta bizitzak eskaintzen zion opari eder hori nondik zetorren jakin gabe eta deus ulertu gabe baietz egin zuen mutilak buruarekin.
Neska belaunikatu zen bere aurrean eta hanken gainean atzera bota zuen gorputz-enborra. Orduan, eskua sartu zuen tangaren azpitik eta bere alua laztantzen hasi zen, beste eskuarekin bularrak laztandu bitartean.
Ikerren zakilak sumendi bat zirudien.
Ainara horretaz ohartu zenean mutilarengana hurbildu zen eta kolpe batez irentsi zuen bere zakila. Ihintzak kronometroaren botoia zapaldu zuen.
Zakilak bere aho osoa betetzen zuelarik mihia hasi zen mugitzen. 10 segundo.
Eskuineko eskuarekin barrabilak laztantzen zizkion. 20 segundo.
Ezkerreko eskuina mutilaren ipurmasailetara eraman zuen. 30 segundo.
Ezpainak zakilaren puntaraino eraman zituen listuaren arrasto ederra uzten. 35 segundo.
Berriro guztiz irentsi zuen mutilaren zakila. 40 segundo.
Eta zakila irentsi bitartean hatz bat hondoratu zuen honen ipurtzuloan. 45 segundo.
Barruraino sartu zion hatza, mihiaren mugimenduak jarraitu bitartean. 50 segundo.
Zakilatik ahoa kendu eta ezpainetatik erortzen zitzaion zuku zuria ikusi zuen Ihintzak. 55 segundo.
- Kabroi halakoa- pentsatu zuen armairu barruan zegoen neskak.
Kronometroa itzali eta Ikerri begira zegoen bitartean eskua bere kulerora eraman zuen. Hezetasuna nabaria zen kuleroaren gainean. Azpian nolakoa zen konprobatzeko asmoz eskua sartu eta hatzak bere aluan hondoratu zituen...