07/01/2008

Bartzelonan izan zen, zure lagun baten etxean. Hiria ezagutzera joan ginen eta zure lagun horrek beste bi lagunekin konpartitzen zuen pisua. Guri egongelan egokitu zitzaigun lo egitea. Ongi, ezin ginen kexatu. Hiriaz disfrutatu genuen, jakina. Eta hiriko giroaz zipriztindurik itzuli ginen etxera, larrua jotzeko gogo izugarriekin. Berandu zen, ordu biak inguru. Eta, antza, etxean denak lotan zeuden. Gu izan ezik, noski. Egongela ixteko aukera handirik ez genuen. Ohe bihurtzen diren sofa horietako bat geneukan guretzat. Zabaldu genuen zaratarik egin gabe. Eta ohe handi bat bihurtu genuen. Gure ohe horren ondo-ondoan zure lagunaren logela zegoen, eta aurreko partean, balkoi handi horietako bat. Aste santua zela uste dut eta beroa egiten zuen. Oroitzen zara? Balkoia ireki eta izaren gainean etzan ginen. Kulero eta kaltzontzilotan, besterik ez. Eta horrela nire zakilarekin hasi zinen jolasten. Gogor jarri zitzaidan berehala. Gogotsu nengoen. Zure laguna ez da esnatuko?, galdetu nizun. Espero dut ezetz, esan zenidan. Kaltzontzilo erantzi zenidan eta nire zakila jaten hasi zinen. Bira eman eta nire zakila jaten utzi gabe zure alua jarri zenidan ahoan. 69 ederra osatu genuen. Eta zenbaki horretan geundela ondoko gelako atea entzun zen. Zure laguna pixa egitera zihola. Lo aurpegiarekin begiratu gintuen. Gu, lotsa-lotsa eginda berari begira geratu ginen, gure jarduera geldituz. Eskua burura eraman zuen. Ufff, nigatik jarraitu, esan zigun, nik zuen lekuan gauza bera egingo nuke. Eta zuri begira esan zizun: goxa ezazu zakil gogor horretaz, bestela nik jango dut, e? Irri egin genuen hirurok. Guk gure jolasekin jarraitu genuen. Zure laguna komunera joan zen baina, itzuli zenean, bere gelara sartu ordez egongelako sofa txikian gelditu zen, guri begira. Ohartu nintzenean, kuleroen azpian zuen eskua. Eta bere alutxoa igurtzen zuen gure erritmoa jarraituz. Zuk postura aldatu zenuen eta nire gainean kokatu zinen, zure lagunari bizkarra emanez, baina aurreko etxeei zure bular borobil handiak erakutsiz. Bi aldetatik geneuzkan publikoa. Eta horrek bustitzen zintuela (gehiago ahal bazen) ohartu nintzen. Baita zure lagunari ere. Eta ez dut esan behar nola jartzen ninduen ni. Eskuak burura eraman zenuen, aurreko leiho baten atzean mutil bat ikusi zenuelako, guri begira. Eta larrua jotzen ninduzun, baina mutil horri begirik kendu gabe. Nik, zure bularren dantzaz disfrutatzen nuen, baina zeharka zure lagunaren mugimenduak zelatatzen nituen. Bere aurpegiak orgasmoren atarian zegoela iragartzen zuen, eta nire zakila zure aluan nola hondoratzen zen mira-mira eginda zegoen. Isuri ginen. Hirurok. Laurok, suposatzen dut. Eta larru-jotze interaktiboagorik ez dut ezagutu, oraindik...

1 comentário:

Anónimo disse...

Hau bai relato beroa! Segi hola, segi!!!!