Hotza egiten du kalean. Eguerdi aldea da eta etxera heldu naiz. Hotza egingo du baina ni bero nator. Nire imajinazioa lanean etorri da bidaia osoan. Istorioak, posturak, hizketaldiak, lentzeria, lizunkeriak, zure eskuak, nireak... hori guztia ibili da nire buruan. Eta etxeko atea ireki bezain laster arropa eranzten hasi naiz. Korridorean geratu dira prakak, berokia, jertsea, galtzerdiak eta zapatillak. Dutxaren azpian sartu naiz, elastiko eta galtzontzilotan eta ur beroa piztu dut. Ur beroa nire gainetik erortzen utzi dut. Eta begiak itxi ditut. Eta ur beroa erortzen jarraitzen duen bitartean heze sentitzen naiz. Eta busti nauen hezetasun hori zurea dela imajinatzen dut. Eta komunean zabaltzen ari den lurrina zure azalaren usaina dela ere imajinatzen dut. Eta nire galtzontzilo bustiak erantzi ditut astiro-astiro. Eta zakila benetan handituta daukat. Eta galtzontziloak orkatilen parean ditudala, urak bustitzen nauen bitartean, nire bi eskuekin hartu dut zakila. Ezkerrekoa barrabiletara eraman dut eta motel-motel laztandu ditut. Eskuinekoarekin nire hankartearen azala jaitsi dut. Eta berriro igo. Eta xaboia zabaldu dut. Eta begiak berriro itxi. Eta azala berriro jaitsi, eta igo, eta jaitsi. Eta orduan belaunikatu naiz dutxa barruan. Elastikoa ez dut erantzi. Eta bustita sentitzen naiz. Zikina sentitzen naiz. Eta zu irudikatzen zaitut, zure aldaka, zure bularrak, zure ipurdia, eta nire zukua itxoiten ari den ahoa. Nire aurrean zaudela imajinatzen dut. Eta zakila gogor astintzen hasi naiz. Mugimendu bortitzekin. Ipurdia oinen gainean eseri dut eta atzera bota dut gorputza. Urak bularra bustitzen dit... eta isuri egin naiz nire sabelaren gainean...