Eguzkitsu esnatu da eguna.

Baita nire biluztasuna ere.

(Eguzkitsu egongo balitz bezala sentitu dut lehen ordutatik).

Kafea egin dut.

Eta kafearen usainarekin batera etorri zaizkit

gaueko oroitzapenak,

gaueko jolas goxoak,

gaueko hizketaldi horiek…

Leihotik begira geratu naiz une batez.

Egun ederra benetan,

eta apalategitik disko bat hartu dut,

eta Anariren ahotsaz goxatu dut,

bart gaueko oroitzapen eta kafearekin batera,

dutxatik ateratzen imajinatzen zaitudan bitartean...

"bihotz arrotzetatik erbesteratuak

ezpain lehorrez musukatzen

mundua sutarako moztutako zuhaitzak

telefonoaren azken hitzak

ez du itzalik ematen uda heltzean

ezetz esaten dugu, ez dakigulako esaten bai

nahi dugun horren atzetik baino

nola heldu naiz honaino

nahi ez dugunaren ihesi ematen egunak

zoriontasunaren morroi ahulak

zerbaitengatik borrokatu ordez

beti zerbaiten kontra

gure besarkadek,

larritasun minez

maitatu eta bildu baino

ito egiten dute bestea

ura garelako gara naufragoak

errutinaren putzu geldian

minak ez dio beti egia

ondokoa itoz urazaleratzen gara"

Eta Anariren ahots goxoan zure entzun dut eta, aurrerantzean, hitzordu berriak emango dizkidazula imajinatu dut. Kafea goxoago zegoela iruditu zait eta irri egin diot egunari.