Kafea egiten ari nintzelarik dutxaren soinua entzun eta hara hurbildu naiz. Ikusi dudanak benetan berotu nauela aitortu behar dizut. Eta bioi gustatzen zaigun ur epel horren azpira sartu naiz, zuregana. Belauniko jarri naiz eta euri biak dastatzen hasi naiz nire mihiarekin, dutxatik erortzen den euri epela eta zure aluak eskaintzen didan euri beroa. Kafea baino gozoagoa dagoela pentsatu dut. Baina zure ipurdiak zorabiatzen nauela sobera ongi badakizu. Eta ezin izan diot tentazioari eutsi. Altxatu naiz eta buelta eman dizut, paretaren aurka jarriz. Makurtarazi zaitut edo makurtu zara, ez dakit, eta zure borobiltasun eder horiek eskaini dizkidazu. Eta nire zakilak irrist egin du zure barrunberaino, gerritik heltzen zaitudan bitartean. Ni geldirik geratu naiz eta gehiago makurtu zara eta orkatilak hartu dituzu zure eskuekin. Eta zu zara orain mugitzen dena, aurrera eta atzera. Zu zara nire zakilaren gainean irristatzen dena. Eta isuri egin naiz...