Oraindik zure presentziara ez naiz ohitu. Ezta nire azalaren gainean margotzen dituzun eguzkietara. Eta eguzkiak eskaini dizkidazu. Eta kanpoan gertatzen dena baino gehiago gure maindireen artean sortu dugun mundua interesatzen zait. Eta ene eztia eman dizut. Eta gosaldu didazu, leunki, tanta bakoitza zaporeztatuz. Eta zure kobazuloan dastatu dut nik goizaren edertasuna...