Orain ez zaude. Eta nik ere joan behar dut. Zer nolako fantasiekin harrituko nauzun gaur, besterik ez dut buruan. Edozein fantasia ona da, bereziki konpartitzen baldin badugu. Goizean komunean hainbeste denbora zer egin duzun galdetzen diot ene buruari. Eta badakizu... imajinazioa lanean hasi da. Bizarra egiteko ene bizar-xafla horietako bat hartu duzula imajinatu dut. Noizean behin halako sorpresak ematea gustatzen zaizu...

...eta ez dakit, ene imajinazioan gauean zure ondora heltzen naizela pentsatu dut, eta agian, zure praka bakeroen azpian zure lore goxo hori, zure alutxo zaporetsu hori inoiz baino biluziago aurkitzen dudala pentsatzen ari naiz. Eta pentsatze hutsak goizeko hotz honetaz babestu egin nau. Atzo bezain berandu ez ailegatzea espero dut gaur... beroegia bainago jadanik.