Zure jasarlekua erreklinatu dut zure gainean eseri eta tanga kendu dizut, gehiago ukitu gabe. Sufriarazi nahi izan dizut. Gozarazi nahi izan dizut, hobeto esanda. Zure besoetatik heldu zaitut eta prakak askatzeko egin dizudan keinua berehala ulertu duzu. Galtzontziloen azpitik askatu duzu zure laguntxoa. Gure gorputzak, ez dakit nola, baina elkartu egin dira, eta nire zakil gogortua barneratu da zure kobazulo ederrean. Kanpoan botatzen duen euriak lagunduko bagintu bezalaxe... Gaur plazerezko oihurik ez. Ixilik goxatu dugu. Astiro, gure herria bustitzen duen xirimiria izango bagina bezalaxe... Zakila guztiz bustita atera dut zure barrunbetik...

3 comentários:
"gure herria bustitzen duen xirimiria izango bagina bezalaxe"
Nire sirimiria...
...nire ekaitza...
...nire gozamena...
Zu bustiko zaituena, alegia...
Noiz egingo du baina nigan euria?
Enviar um comentário