Postrea zure etxean hartzea erabaki genuen. Jatetxetik ona gero eta beroago jarri naiz. Badakizu zergatik. Metro batzuk nire aurretik ibili zarelako une batzuetan, eta zure ipurdiaren mugimenduek erotu egin naute. Etxean tregua emateko prest ez nago. Biluztu zaitut eta zure ipurmasailetatik hartuta sofan etzanarazi zaitut. Zure atzetik sartu naiz zure kobazulo goxoan. Heze zaude. Ni bezain bero. Eta sartu eta atera egiten dut hezetasun horretan, nire eskuek zure bularrak hartzen dituzten bitartean eta nire ezpainek zure garondoa bustitzen duten bitartean. Sartu eta atera. Zure orruek baieztatzen didate postrea gustukoa duzula. Ez gelditu! Oihukatzen didazu. Eta nik ezin dut gelditu eta isuri egin naiz zure barrualdean. Ekaitzaren ondoren barea heldu da. "Kafea falta zaigu, ezta?" Esan dizut. Irri egin duzu "eta likorea" erantzun didazu...